Περίπου μισό χιλιόμετρο βορειοδυτικά του κέντρου της κοινότητας, σε δρόμο που οδηγεί προς την Αθηένου βρίσκεται εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία, όπως επίσης και Αγίασμα. Το εντυπωσιακό μικρό αυτό εκκλησάκι βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τον ενοριακό ναό της Παναγίας της Αιματούσας. Το παρεκκλήσι είναι λαξευμένο σε βράχο και μόνο ο νότιος τοίχος όπου βρίσκεται η είσοδος είναι κτισμένος. Ο ναός είναι κτισμένος σε ρυθμό βυζαντινό με τρούλο. Ο φωτισμός της εκκλησίας είναι λιγοστός και αυτό οφείλεται στο ότι δεν υπάρχουν παράθυρα. Ο εσωτερικός του χώρος αποτελείται από ένα λιτό τέμπλο, το οποίο δεν βρίσκεται σε ευθεία, καθώς ένα μέρος του ακουμπά στο βράχο. Επειδή ο χώρος της εκκλησίας είναι περιορισμένος, φέρει λιγοστές εικόνες. Ένα όμορφο κάτασπρο καμπαναριό δεσπόζει στην εξωτερική άκρη του Αγίου Βήματος.
Δυτικά του παρεκκλησιού, σε μια κατασκευασμένη σπηλιά, στην περιοχή «Κάθισμα», όπως την καλούσαν οι κάτοικοι της περιοχής, βρίσκεται μια πέτρινη βρύση από όπου τρέχει το Αγίασμα. Μάλιστα πάνω σε ένα βράχο υπάρχει ένα μαύρισμα, το οποίο σύμφωνα με την τοπική παράδοση προήλθε από αναμμένο κερί που κρατούσε η Παναγία, ενώ περιφερόταν στο χώρο. Πάνω ακριβώς από το Αγίασμα υπάρχει εικόνισμα της Πλατυτέρας.
Μια άλλη τοπική παράδοση αναφέρεται σε μια Αιγύπτια Βασίλισσα, η οποία προσάραξε το καράβι της στο λιμάνι της Λάρνακας, με σκοπό να βρει ένα γιατρό, για να τη βοηθήσει από την ακατάσχετη αιμορραγία που την τυραννούσε. Η Βασίλισσα με το στρατό της προχωρούσαν προς την ενδοχώρα, όταν έκαναν μια στάση για να ξαποστάσουν, βορειοδυτικά του χωριού Αραδίππου, σε μια τοποθεσία όπου ήταν κτισμένο ένα μικρό εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία. Προς μεγάλη της έκπληξη διαπίστωσε πως η αιμορραγία σταμάτησε. Διέταξε τότε τη συνοδεία της να την οδηγήσει σε μια πηγή νερού, για να καθαριστεί και έτσι βρέθηκαν στο Αβδελλερό, όπου βρήκαν μια μικρή πηγή που ανάβλυζε καθαρό νερό. Έπειτα από αρκετά χρόνια σε περιοχή της Αραδίππου βρέθηκαν δυο εικονίσματα της Παναγίας. Το ένα τοποθετήθηκε στο εκκλησάκι της Παναγίας της Αιματούσας ή Αμπελιών, όπως διαφορετικά είναι γνωστή, ενώ το άλλο στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Αιματούσας στο Αβδελλερό. Με έκπληξη όμως διαπίστωσαν ότι, η εικόνα που είχε τοποθετηθεί στην εκκλησία του Αβδελλερού, εξαφανίστηκε, για να βρεθεί αργότερα στην εσοχή ενός βράχου, από όπου ανάβλυζε μικρή πηγή νερού. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετό καιρό δηλαδή να μεταφέρουν την εικόνα στο ναό και την επομένη να βρίσκεται στο βράχο με την πηγή. Τότε ψάχνοντας στην παράδοση του χωριού έμαθαν για την ιστορία με τη Βασίλισσα της Αιγύπτου και κατάλαβαν ότι το τρεχούμενο νερό της πηγής, δεν ήταν ένα συνηθισμένο νερό, αλλά αγιασμένο. Για το λόγο αυτό προχώρησαν στην ανάδειξη του χώρου και στην τέλεσης λειτουργίας.
Η Παναγία Αιματούσα του Αβδελλερού γιορτάζει πανηγυρικά στις 15 Αυγούστου, ημέρα εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το προσωνύμιο Αιματούσα δόθηκε στην Παναγία, γιατί φέρεται να θεραπεύει τις αιμορραγούσες γυναίκες.
