Σε μια από τις γραφικές γειτονιές του Παλαιχωρίου δεσπόζει η εκκλησία του Αγίου Λουκά. Ο ναός οικοδομήθηκε περίπου την τρίτη δεκαετία του 20ου αιώνα. Ανήκει στον τύπο της τρίκλιτης βασιλικής με τρούλο και το αρχιτεκτονικό του ύφος παραπέμπει σε μεταγοτθικά στοιχεία. Η ανατολική πλευρά του ναού καταλήγει σε μια πολυγωνική αψίδα, ενώ στα δυτικά στον εξωνάρθηκα. Τα παράθυρα και οι πόρτες του ναού στη βόρεια και νότια πλευρά του κοσμούνται με μεγάλα καμαρωτά ανοίγματα.
Η εκκλησία βρίσκεται στα κατάλοιπα ενός παλαιότερου ναού που χρονολογείτο τον 12ο αιώνα. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του μελετητή George Jeffery, ο ναός ανήκε στον τύπο του ξυλοστεγή ναού. Ο συγκεκριμένος επιστήμονας επικεντρώθηκε ιδιαίτερα στη μελέτη των τοιχογραφιών και των θυρών του ναού, διαπιστώνοντας πως οι τοιχογραφίες είχαν δεχτεί επιρροή από τη δυτική τέχνη του 16ου αιώνα , ενώ η αρχιτεκτονική των θυρών ήταν επηρεασμένη από τη βυζαντινή μεσαιωνική αρχιτεκτονική. Ο ναός κατεδαφίστηκε σύμφωνα με την προφορική παράδοση το 1924.
Από τον προγενέστερο ναό διασώθηκαν το καμπαναριό , το οποίο ενσωματώθηκε στη νέα εκκλησία, αλλά και το εικονοστάσι με κάποιες όμως μεταγενέστερες προσθήκες. Οι εικόνες που κοσμούν το εσωτερικό του ναού χρονολογούνται από τον 17ο – 20ο αιώνα,. Ανάμεσα σε αυτές ξεχωρίζει η εικόνα του Αγίου Λουκά μαζί με το αργυρεπίχρυσο κάλυμμα της και η οποία ανάγεται στον 17ο αιώνα. Επίσης εξέχουσα θέση φέρει και ο επισκοπικός θρόνος, ένα ξυλόγλυπτο επίχρυσο αριστούργημα του 19ου αιώνα όπως και η εικόνα του Αποστόλου Βαρνάβα.
Ο ναός του Αγίου Λουκά θεωρείται αξιόλογος, όχι μόνο για το ιστορικό παρελθόν που έχει να επιδείξει αλλά και για τα σπουδαία δείγματα τέχνης που καλύπτουν την περίοδο μεταξύ 17ου – 20ου αιώνα συνάμα με το αρχιτεκτονικό του ύφος επηρεασμένο από μεταγοτθικά μοτίβα .
Στην αυλή του ναού υπάρχει ένα παλαιός ελιόμυλος, ο οποίος βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση , αφού αποκαταστάθηκε το 1993.
Η εορτή του Αγίου Λουκά τιμάται κάθε χρόνο στις 18 Οκτωβρίου, όπου στο ναό της κοινότητας λαμβάνει χώρα μεγάλη πανήγυρι.
