Στα ανατολικά του χωριού, επάνω σε ένα λόφο, βρίσκεται το εκκλησάκι της Παναγίας της Οδηγήτριας. Χρονολογείται στον 13ο με 14ο αιώνα και πιστεύεται πως κτίστηκε στα κατάλοιπα ενός αρχαίου ειδωλολατρικού ναού. Το προσωνύμιο της Οδηγήτριας αποδόθηκε στην Παναγία για να δηλώσει την προσπάθεια της να καθοδηγήσει τους πιστούς στο σωστό δρόμο, στο δρόμο του Θεού.
Η εκκλησία ανήκει στον τύπο της βασιλικής με τρούλο. Αρχικά η εκκλησία ήταν μικρότερη για να γίνει προσθήκη μετέπειτα γύρω στο 1930. Το εσωτερικό του ναού κοσμείται με εξαίρετες τοιχογραφίες του 13ου με 15ου αιώνα, με κάποιες όμως από αυτές να έχουν καταστραφεί στην πάροδο του χρόνου. Η τοιχογραφία της Παναγίας , η οποία κρατά στα χέρια της το μικρό Χριστό , χρονολογείται γύρω στον 13ο αιώνα. Επίσης ξεχωρίζει το κομψά φιλοτεχνημένο τέμπλο, το οποίο ανάγεται στον 17ο αιώνα.
Υπάρχουν αρκετές παραδόσεις που συνδέονται με τη συγκεκριμένη εκκλησία. Μια από τις παραδόσεις αναφέρει πως στο σημείο που κτίστηκε η εκκλησία κάποτε είχε σταματήσει η Παναγία για να ξαποστάσει, μια άλλη στην ύπαρξη χρυσής άμαξας θαμμένης κάτω από την εκκλησία, η οποία όταν βρεθεί θα μπορέσει να θρέψει ολόκληρο τον πληθυσμό της Κύπρου για εννέα χρόνια ή ότι σε μια περίοδο, όπου η εκκλησία κινδύνευε από φωτιά, οι σαύρες με τη βοήθεια της Παναγίας κουβαλούσαν νερό από τον ποταμό Κούτη για να τη σβήσουν.
Η εκκλησία γιορτάζει στις 21 Νοεμβρίου στα Εισόδια της Παναγίας. Τότε το εκκλησάκι γεμίζει από πιστούς που έρχονται να προσευχηθούν και να ζητήσουν την καθοδήγηση και τη φώτιση της Θεοτόκου, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους.
