Μπορεί η Χοιροκοιτία να είναι παγκόσμια γνωστή για τον προϊστορικό οικισμό της , ο οποίος ανάγεται στη νεολιθική περίοδο, εντούτοις πολύ σημαντική υπήρξε η θέση της ως οικισμός και κατά τα Βυζαντινά χρόνια και κυρίως μεταγενέστερα κατά την Μεσαιωνική περίοδο αποτελώντας σημαντικότατο διοικητικό φέουδο των Ιωαννιτών ιπποτών.
Κατάλοιπο της βυζαντινής - μεσαιωνικής περιόδου της Χοιροκοιτίας αποτελεί και το εξωκλήσι της Παναγίας του Κάμπου, που βρίσκεται δυο χιλιόμετρα βορειοδυτικά του χωριού, στον κάμπο της Χοιροκοιτίας εξ ου και το προσωνύμιο του. Η κύρια φάση του ναού χρονολογείται στον 10ο αιώνα και ανήκει στον τύπο του σταυροειδούς εγγεγραμμένου με τρούλο. Από αρχαιολογικές ανασκαφές του Τμήματος Αρχαιοτήτων διαπιστώθηκε η ύπαρξη και παλαιότερων αρχαιολογικών φάσεων . Η παλαιότερη φάση χρονολογείται πιθανότατα στα τέλη του 6ου με αρχές 7ου αιώνα και ανήκει σε μια τρίκλιτη εκκλησία με εγγεγραμμένες πλάγιες αψίδες, της οποίας ο αρχιτεκτονικός τύπος δεν έχει ακόμη διακριβωθεί. Κατά τις αραβικές επιδρομές (μέσα 7ου αιώνα) η εκκλησία δέχθηκε μετατροπές μετατρέποντας τον σε ένα μικρό, μονόχωρο μάλλον τρουλαίο ναό, ο οποίος κατέρρευσε μετά από ισχυρή σεισμική δόνηση στα μέσα του 8ου αιώνα, για να γίνει η αναστήλωση του τον 10ο αιώνα. Στα τέλη του 15ου αιώνα ο ναός επεκτάθηκε προς τα δυτικά και έγινε νέος ζωγραφικός διάκοσμος. Χαρακτηριστικό της συγκεκριμένης φάσης αποτελεί η κύρια είσοδος στη δυτική πλευρά με το οξυκόρυφο γοτθικό τόξο που κοσμείται με ένα σκαλιστό κεφάλι στολισμένο με αμπελόφυλλα. Η περίμετρος του χρησιμοποιήθηκε για ταφές, ενώ στο βορειοδυτικό άκρο του συμπλέγματος αποκαλύφθηκαν τα θεμέλια ενός ελαιοπιεστηρίου.
Στην εκκλησία σώζονται σπαράγματα τοιχογραφιών προερχόμενες από διαφορετικές χρονολογικές περιόδους, με πιο σημαντικές αυτές του πρώτου μισού του 16ου αιώνα. Σημαντική θέση ανάμεσα στις τοιχογραφίες και που σώζεται και σε καλή κατάσταση αποτελεί η τοιχογραφία του Αγίου Γεωργίου που βρίσκεται στο δυτικό τυφλό τόξο του βορείου τοίχου και περιβάλλεται από σκηνές του μαρτυρίου του. Αποτελεί αναθηματική τοιχογραφία έργο ενός αγιογράφου με το όνομα Συμεών και έγινε με δαπάνη κάποιου Σάββα και της οικογένειάς του, το 1509. Άλλη αναθηματική τοιχογραφία είναι του αγίου Ιλαρίωνα, στο βόρειο άκρο του τόξου με χρονολογία το 1552.
Κοντά στην εκκλησία της Παναγίας του Κάμπου βρισκόταν και ο Πύργος της Χοιροκοιτίας που αποτελούσε σημαντικό κτίσμα των Ιωαννιτών ιπποτών και είχε τη μορφή φρουρίου. Μάλιστα η παράδοση αναφέρει πως η Ρήγαινα η οποία σύχναζε στην περιοχή συνήθιζε να λειτουργείται στη συγκεκριμένη εκκλησία της Παναγίας. Ένα άλλο περιστατικό που έλαβε χώρα στη συγκεκριμένη περιοχή αποτελεί η μάχη της Χοιροκοιτίας, όπου οι κυπριακές δυνάμεις με επικεφαλή το βασιλιά Ιανό είχαν ηττηθεί από τους Μαμελούκους της Αιγύπτου το 1426. Η μάχη της Χοιροκοιτίας σήμαινε ουσιαστικά την αρχή της παρακμής του μεσαιωνικού βασιλείου της Κύπρου, ενώ το νησί αναγκάστηκε να πληρώνει υποτελή φόρο στους Αιγυπτίους.
