Σκουριώτισσα – Μαυροβούνι, Μιτσερό – Αγροκηπιά, Καμπιά – Καπέδες, Σια – Μαθιάτης, Καλαβασός και Λίμνη υπήρξαν οι περιοχές της Κύπρου, στις οποίες έχουν εντοπιστεί κοιτάσματα χαλκούχων σιδηροπυριτών, οδηγώντας στην ανάπτυξη της μεταλλευτικής δραστηριότητας. Η εκμετάλλευση των κοιτασμάτων χαλκού στο νησί εντοπίζεται από αρχαιοτάτους χρόνους (Χαλκολιθική περίοδος 3900-2500 π.Χ.), κάτι που έφερε και την επανάσταση στην κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου. Ανά διάφορες ιστορικές περιόδους υπήρξε ανάπτυξη της μεταλλευτικής δραστηριότητας στο νησί με πιο πρόσφατη τις αρχές του 20ου αιώνα με την περίοδο όμως 1950 – 1970 να θεωρείται η χρυσή εποχή της μεταλλευτικής δραστηριότητας και βιομηχανίας της Κύπρου.
Στην περιοχή της Κοκκινόγιας , δυτικά της κοινότητας του Μιτσερού, εντοπίζεται ακόμη ένα μεταλλείο εξόρυξης θειούχου μεταλλεύματος , χαλκού και θείου. Η λειτουργία του συγκεκριμένου μεταλλείου μπορεί να ξεκίνησε από τη δεκαετία του ’40 εντούτοις οι εντατικότερες έρευνες και η εκμετάλλευση του έγινε κατά την περίοδο 1973 – 1979, από την Ελληνική Μεταλλευτική Εταιρεία (Ε.Μ.Ε.), όπου εξορύχτηκαν γύρω στους 481.000 τόνους μεταλλεύματος. Η εκμετάλλευση του μεταλλείου της Κοκκινόγιας γινόταν με την εφαρμογή υπόγειων μεθόδων. Η μεταφορά του μεταλλεύματος στην επιφάνεια γινόταν δια μέσου στοάς και πηγαδιού, ενώ η επεξεργασία του γινόταν σε εργοστάσιο εμπλουτισμού μεταλλευμάτων στο Μιτσερό. Από εκεί το τελικό προϊόν μεταφερόταν στο Βασιλικό, όπου γινόταν η φόρτωση του σε πλοία για να εξαχθεί στο εξωτερικό. Αξίζει να αναφερθεί πως η εκμετάλλευση της περιοχής της Κοκκινόγιας είχε γίνει από αρχαιοτάτους χρόνους και ιδιαίτερα κατά την περίοδο του 8ου με 7ου αιώνα π.Χ.
Σήμερα η Κοκκινόγια μοιάζει με ένα εργοτάξιο φάντασμα. Στο χώρο εξακολουθούν να υπάρχουν οι εγκαταστάσεις του κλωβού ανέλκυσης του πηγαδιού, καθώς και μέρος των σιδηρογραμμών στις οποίες κινούνταν τα βαγόνια μεταφοράς του μεταλλεύματος. Περιδιαβαίνοντας το χώρο αντιλαμβάνεσαι τις δύσκολες και σκληρές συνθήκες στις οποίες εργάζονταν οι μεταλλωρύχοι. Αυτή η δύσκολη ζωή των μεταλλωρύχων αποτυπώνεται και στο ποίημα του Κώστα Μόντη με τον τίτλο «Το Μεταλλείο», το οποίο βρίσκεται χαραγμένο σε μια πέτρα στο χώρο του μεταλλείου της Κοκκινόγιας. Παρόλα αυτά παραμένει αναμφισβήτητο γεγονός πως η ανάπτυξη των μεταλλείων, σε μια δύσκολη περίοδο για την οικονομία του νησιού, είχε δώσει δουλειά σε αρκετούς κατοίκους της περιοχής και όχι μόνο, δίνοντας παράλληλα μια ώθηση στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη των γύρω χωριών.
