Το εκκλησάκι του Αγίου Δημητριανού βρίσκεται στον ίδιο χώρο με τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου, σε κεντρική τοποθεσία της κοινότητας του Παραλιμνίου. Αποτελεί κτίσμα του 20ου αιώνα και κτίστηκε στα κατάλοιπα μιας παλαιότερης εκκλησίας που αποτελούσε και την εκκλησία του οικισμού που έφερε την ομώνυμη ονομασία.
Το νεόδμητο εκκλησάκι σύμφωνα με σχετική επιγραφή εντοιχισμένη στο βόρειο τοίχο της ανεγέρθηκε το 1934. Αποτελεί μια μικρή απλή εκκλησία σε ρυθμό βασιλικής υποβασταζόμενης από δύο παραδοσιακές καμάρες. Μεταγενέστερα , το 1996, το εκκλησάκι επεκτάθηκε προς τα δυτικά, ενώ κατασκευάστηκε και ένα μαρμάρινο βαπτιστήριο για ενήλικες, με σκοπό τη βάπτιση όσων θέλουν να ασπαστούν την Ορθοδοξία. Το εσωτερικό του ναού αποτελείται από ένα κτιστό εικονοστάσι, βαμμένο στο χρώμα του ξύλου που φέρει σύγχρονες εικόνες βυζαντινής τεχνοτροπίας.
Στην εκκλησία του Αγίου Δημητριανού τελείται η θεία Λειτουργία πάρα πολλές φορές στη διάρκεια του χρόνου. Η μνήμη του Αγίου Δημητριανού εορτάζεται στις 5 Νοεμβρίου.
Ο Άγιος Δημητριανός έζησε στα χρόνια που αυτοκράτορας στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο Θεόφιλος (829-842). Γεννήθηκε σε ιερατική οικογένεια στο χωριό Συκές, κοντά στην Κυθραία. Όταν ενηλικιώθηκε πείστηκε από την οικογένεια του να παντρευτεί και να δημιουργήσει τη δική του οικογένεια. Λίγους μήνες αργότερα η γυναίκα του θα πεθάνει. Ο Δημητριανός ερμήνευσε το γεγονός αυτό σαν κλήση από το Θεό για να ακολουθήσει τη μοναχική ζωή. Έτσι και έγινε. Αποφασίζει να καταφύγει στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου για να ζήσει με άσκηση, εγκράτεια, νηστεία, αγρυπνία και προσευχή.
Οι πατέρες του μοναστηριού βλέποντας και θαυμάζοντας τους ασκητικούς του αγώνες ζήτησαν από τον Επίσκοπο της επαρχίας και το χειροτόνησε διάκονο και στη συνέχεια πρεσβύτερο. Όταν ο Ηγούμενος του Αγίου Αντωνίου απεβίωσε ο Δημητριανός ανέλαβε τη θέση του, ενώ αργότερα χειροτονήθηκε και σε Επίσκοπο Χυτρών.
Την εποχή της αρχιερατείας του Άραβες με επιδρομή λεηλάτησαν την περιοχή και την επαρχία του Αγίου Δημητριανού και αιχμαλώτισαν το ποίμνιό του με σκοπό να το οδηγήσουν στην σκλαβιά. Οι Σαρακηνοί παρόλο που δεν αιχμαλώτισαν τον Δημητριανό, εξαιτίας και του προχωρημένου της ηλικίας του, αυτός ακολούθησε εκούσια το ποίμνιο του στην αιχμαλωσία. Με τις προσευχές, την πίστη του στο Θεό και την αγιότητα του κατόρθωσε με ένα θαυμαστό τρόπο να πείσει τον αρχηγό των Σαρακηνών να απελευθερώσει το ποίμνιο του και να επιστρέψουν στην Κύπρο.
Τελικά ο Άγιος Δημητριανός πεθαίνει σε ηλικία 81 ετών και ενταφιάζεται στους Χύτρους. Θεωρείται ο προστάτης των προσφύγων.
