Το γραφικό αυτό εκκλησάκι βρίσκεται στη νοτιοδυτική άκρη του Ιδρύματος «Χρίστου Στέλιου Ιωάννου». Κτισμένο έχοντας ως αρχιτεκτονικό πρότυπο τις εκκλησίες που συναντάμε στα κυκλαδίτικα αιγαιοπελαγίτικα νησιά, εγκαινιάστηκε στις 9 Μαΐου 1994, ημέρα εορτής του Αγίου Χριστοφόρου.
Το εσωτερικό του όμορφου μικρού αυτού παρεκκλησιού κοσμούν αξιόλογες εικόνες. Η ανέγερση της εκκλησίας έγινε με σκοπό την κάλυψη των θρησκευτικών αναγκών των ατόμων που φοιτούν στο ίδρυμα.
Ο Άγιος Χριστόφορος στις εικόνες φέρεται να έχει στον ώμο του το Χριστό με τη μορφή νέου παιδιού. Σύμφωνα λοιπόν με τη χριστιανική παράδοση, ο Χριστόφορος, όταν ήταν ακόμα κατηχούμενος, για να ευχαριστήσει τον Χριστό, εγκαταστάθηκε σε μια επικίνδυνη δίοδο ποταμού και δωρεάν μετέφερε στους ώμους του εκείνους που ήθελαν να διέλθουν τον ποταμό. Μια μέρα παρουσιάστηκε μπροστά του ένα μικρό παιδί και τον παρακάλεσε να τον περάσει στην απέναντι όχθη. Πρόθυμα τον έβαλε στον ώμο του και εισήλθε στον ποταμό. Όσο όμως προχωρούσε, τόσο το βάρος του παιδιού αυξανόταν, ώστε μετά δυσκολίας κατόρθωσε να φθάσει στην απέναντι όχθη. Το παιδί αυτό ήταν ο Χριστός. Μετά από το θαυμαστό αυτό γεγονός ο Ρεμπρόβος, όπως αρχικά ονομαζόταν ο άγιος, βαφτίστηκε και πήρε το όνομα Χριστόφορος. Επίσης κάποιες παλαιές εικόνες παρουσιάζουν τον Άγιο με τη μορφή σκύλου, καθώς σύμφωνα με μια άλλη παράδοση είχε καταγωγή από τη φυλή των Κυνοκεφάλων, που ήταν μια άγρια φυλή με πολύ άσχημα χαρακτηριστικά γνωρίσματα.
Ο Άγιος Χριστόφορος θεωρείται προστάτης των χωραφιών και των αμπελιών από τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες ιδιαίτερα από τη χαλαζόπτωση, ενώ στους νεώτερους χρόνους θεωρείται προστάτης των αυτοκινητιστών και των οδοιπόρων.
