Σημαντική συμβολή στη διάδοση και στην επικράτηση του χριστιανισμού στην Κύπρο είχε και η Αγία Ελένη, η οποία επιστρέφοντας στην Κωνσταντινούπολη από τους Αγίους Τόπους το 327 μ.Χ. προσορμίστηκε στην Κύπρο και ίδρυσε τις μονές Σταυροβουνίου, Τόχνης και Ομόδους. Στην Τόχνη, μπορεί η μονή μαζί με το καθολικό της να μην έχουν διασωθεί, διασώζεται όμως μια πλούσια παράδοση γύρω από το όνομά της Αγίας Ελένης, καθώς και δυο νεότερες εκκλησίες ταυτισμένες με αυτήν.
Η κύρια εκκλησία του χωριού αποτελεί κτίσμα του 19ου αιώνα και είναι αφιερωμένη στον Τίμιο Σταυρό, παρόλο που πολλοί αναφέρουν την εκκλησία ως αφιερωμένη στους αγίους Ελένη και Κωνσταντίνο θέλοντας να τους τιμήσουν για τη συμβολή τους στην περιοχή. Ο ναός είναι κτισμένος πάνω από τον ποταμό Αρκάτζιν. Πρόκειται για ορθογωνικής κάτοψης ναό, με απλοποιημένης μορφής καμάρες και σταυροθόλια, ενώ φέρει και τρούλο. Είναι κτισμένος με πέτρα της περιοχής, με τα περιθυρώματα και τα πλαίσια των παραθύρων να είναι κατασκευασμένα από σκληρό πωρόλιθο και φέρουν λαξευτά διακοσμητικά στοιχεία. Από το ναό ξεχωρίζει επίσης το ψηλό και μνημειώδες καμπαναριό του. Στον περίβολο της εκκλησίας συγκεντρώνονται οι κάτοικοι του χωριού για διάφορες πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Απέναντι από τον Ιερό Ναό, σε υψηλότερο σημείο, βρίσκονται τα ερείπια μια άλλης εκκλησίας επίσης αφιερωμένης στον Τίμιο Σταυρό. Πρόκειται για μια γοτθικού ρυθμού εκκλησία που χρονολογείται στον 14ο αιώνα.
Για την επίσκεψη της Αγίας Ελένης στην Τόχνη αναφέρεται ο χρονογράφος Μαχαιράς, σύμφωνα με τον οποίο η Αγία Ελένη είχε κτίσει στο χωριό ένα γεφύρι και μια εκκλησία. Στην εκκλησία προικοδότησε διάφορα εκκλησιαστικά είδη, με πολυτιμότερο ένα μέρος του Τιμίου Σταυρού, στον οποίο δόθηκε η ονομασία μικρός σταυρός και σταυρός της Τόχνης. Ο περίφημος σταυρός της Τόχνης, στον οποίο έχουν αποδοθεί πολλά θαύματα, δυστυχώς έχει χαθεί, στο πέρασμα των αιώνων. Μια άλλη παράδοση, σύμφωνα με τη Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια, αναφέρεται στην περίοδο της Φραγκοκρατίας και σε ένα Λατίνο ιερέα, ο οποίος πήγε στην Τόχνη με σκοπό να κλέψει τον σταυρό. Όταν όμως δοκίμασε να φύγει από την Κύπρο, σηκώθηκε μια τρομερή θαλασσοταραχή που δεν επέτρεπε στο καράβι να φύγει. Τότε ο ιερέας αποβιβάστηκε και πέταξε το σταυρό σε ένα χωράφι, σε μια περιοχή της Λάρνακας, αφού πρώτα όμως αφαίρεσε τα πολύτιμα κοσμήματα που βρίσκονταν επάνω σε αυτόν. Το σταυρό βρήκε μετά από κάποια χρόνια ένας νεαρός βοσκός. Ο νεαρός βοσκός αργότερα έγινε μοναχός και ονομάστηκε μοναχός Γαβριήλ. Ο μοναχός Γαβριήλ με την οικονομική συμβολή μιας αριστοκρατικής οικογένειας έκτισε, σε περιοχή της Λευκωσίας,ένα μοναστήρι, στο οποίο τοποθέτησε το σταυρό. Στην πορεία του χρόνου το μοναστήρι καταστράφηκε και ο σταυρός εξαφανίστηκε.
